Κάτι τέτοιες βροχερές μέρες, σαν την σημερινή (εδώ που βρίσκομαι), σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι πραγματικά έχεις - τι κερδίζεις ζώντας στην πόλη και τι είναι αυτό που χάνεις, που δεν ζεις, που δεν βλέπεις, δεν γεύεσαι, δεν νιώθεις.
Μόνο η ιδέα της βροχής στην πόλη φέρνει μπελάδες. Άγχος - κίνηση - εκνευρισμός. Αποτελεί ένα κακό νέο, μια άσχημη είδηση που δεν θες να ακούσεις και πόσο μάλλον να ζήσεις.
Από την άλλη υπάρχει και η επαρχία, εκεί που η βροχή σημαίνει εντελώς διαφορετικά πράγματα. Νερό θα ποτίσει τα περιβόλια, το χώμα και τα φυτά θα γεμίσουν τον φρέσκο αέρα με αρώματα, σαλιγκάρια θα ξυπνήσουν από το λήθαργό τους και στην καρδιά σου θα γεννηθεί μια μελαγχολία για το χθες, για αυτά που έζησες, αλλά κουράγιο για το αύριο και για όσα έπεται να ζήσεις. Και τότε τα σύννεφα θα φύγουν και ο ήλιος θα ξανακάνει την εμφάνιση του.
...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου