- Θέλετε να καθίσετε δίπλα στο σύζυγό σας, ρώτησα και πριν προλάβω να πάρω απάντηση από την κυρία του κυρίου, έσπευσε εκείνος:
- Μετά από τόσα χρόνια γάμου δεν τα ρωτάς αυτά αγόρι μου! Μακριά, πιο μακριά κι απ’την Φολέγανδρο να κάτσω, γίνεται;
- Έλα, έλα άστο το παιδί με τις εξυπνάδες σου, την όρεξή σου είχε!
Κλείνει η παρένθεση αν και μέσα μου γελάω ακόμη με την λαζοπούλεια ατάκα. Χαζεύω τις κρεμασμένες αφίσες στους τοίχους του πλοίου... δίγλωσσες, ξεθωριασμένες από τον ήλιο όφσετ που αναπαριστούν με ακρίβεια την Ελλάδα... του 1980: ηλιοβασίλεμα στο Nafplio, ολίγον από Αρχαία Ελλάδα Delphi Greece και στο βάθος Skiathos. Βρίσκω επιεικώς ειρωνική και άκρως άστοχη την θεματολογία των διαφημίσεων του ΕΟΤ στο πλοίο που πιάνει Σίφνο, Σέριφο και... «Φολέγανδροοο! Φολέγανδρο φτάνω μάτια μου να πεις του Θανάση να έρθει στο λιμάνι και να φύγει απ’το καφενείο!» που φωνάζει μια γιαγιά πιο πίσω στο κινητό με κάμερα 5 Megapixel (!!!) που της έδωσε λογικά ο υιός Θανάσης μόλις πήρε το iPhone να κάνει μόστρα στο χωριό.
Αφού σιγουρέψαμε ότι μάθανε τον Θανάση στο Blue Star Naxos που είναι γύρω στα 12 ναυτικά μίλια μακριά μας από την φονταμενταλίστρια γιαγιά με την Vuitton Νιγηρίας, η διόπτρα μου αλλάζει στόχο και κλειδώνει στο δύσμοιρο Κινεζο-Ιαπωνο-Κορεατικό ζευγαράκι που χαζεύει τις αφίσες κα σκέφτεται «Ααα κοίτα τι θα δούμε στη Σέριφο γλυκέ μου Τσου Εν Λάι! Κοίτα τι τέλεια που δύει ο ήλιος στο Nafplio, να βγάλουμε πολλές φωτογραφίες εκεί να τις στείλουμε στην αδερφή μου στο Κιότο που γεννάει.» Πού να’ξεραν ότι αυτό που τους περιμένει είναι η κυρα-Μαρουλία με το δίκλινο δωμάτιο-φαρδιά ντουλάπα να τους χρεώσει 80 Ευρώ τη βραδιά γιατί θα τους πει στο λιμάνι «Βιού! Βιού του δε σι γιορ ρουμ. Νάης, νάης. Καμ, καμ! Νο πρόμπλεμ. Νο πρόμπλεμ, αι τέηκ μπαγκ.» Μυστήριο δε άλυτο γιατί οι ημιαγγλομαθείς Έλληνες επαναλαμβάνουν πάντοτε δις τις λέξεις. Υποθέτω για να σε πείσουν, ίσως είναι μυστικό του μάρκετινγκ, θα ρωτήσω τη Μαρία που δουλεύει στη φαρμακευτική αυτή θα ξέρει... εδώ καταφέρνει να πείσει όλους τους Έλληνες ότι πάσχουν από αλλεργίες, δεν νομίζω να τα βρει σκούρα με την κυρα-Μαρουλία από την Σέριφο ή μήπως;;;
Νυστάζω αλλά πρέπει να συνεχίσω γιατί όπως θα λέγανε και τα ιερά τέρατα του θεάτρου βλέπε Μαρία Καβογιάννη, Γιώργος Παρτσαλάκης, Σπύρος Μπιμπίλας εμείς πρέπει να είμαστε ευχάριστοι ό,τι και να μας συμβαίνει, είμαστε παλιάτσοι, πρέπει να κάνουμε τους άλλους χαρούμενους ακόμα κι αν το προηγούμενο βράδυ έχουμε χάσει τον άνθρωπό μας. Μα φυσικά κι έτσι είναι, άλλωστε στην Ελλάδα μόνο οι υπηρέτες της υψηλής υποκριτικής τέχνης δουλεύουν, εμείς οι υπόλοιποι απλώς περνάμε την ώρα μας μπροστά σε κάποιο γραφείο ν τον αριθμό ώρες...
Ground control to Major Romeo! Ανασκουμπώνομαι και στοχεύω ξανά, οι εν πλω κοινωνιολογικές παρατηρήσεις έχουν συνέχεια: Δυο σειρές μπροστά, στα δεξιά μου νεαρόν ζεύγος, κοντά στα 25 και οι δύο, γυαλί Ray-Ban, 450 γραμμάρια τζελ στο μαλλί και ασημί Millenium για τον κύριο, Hello Kitty μπλουζάκι και λευκή σαγιονάρα με 3.500 πλαστικές πολύχρωμες πέτρες για την κυρία, λάπτοπ και βιντεοκλίπ Πέγκυ Ζήνα «τι νόημα έχει το κορμίιιι» κτλ., κτλ. Δεν αντέχω, δεν γίνεται να το αφήσω έτσι, δεν μου το επιτρέπει η γαλλική μου παιδεία:-
- Ωραίο κομμάτι ακούτε παιδιά! Δυναμώστε το λίγο, το πλοίο ψιλοάδειο είναι.
- Καλά ναι φοβερό! Σου αρέσει και σένα, εεε; Η Πέγκυ είναι φοβερή εδώ, το βιντεοκλίπ το έχει σκηνοθετήσει ο Ρήγος. Τα κατεβάζει όλα ο Γιώργος και τα βλέπουμε, την είδαμε και με τον Μητροπάνο 3 φορές φέτος.
- Μην το συζητάς, τι να πει η Βανδή. Εμένα μου άρεσε από τότε που πλακώθηκε με τον Ρακιντζή για την Eurovision στον Ευαγγελάτο. Αυτή έπρεπε να είχε πάει, τι S.A.G.A.P.O και μπούρδες. Την έχω δει κι εγώ, συγκλονιστική!
- Είχε φοβερό τραγούδι για Eurovision τότε, με σύνθεση, προσέθεσε με νόημα ο Mr Millenium Γιώργος.
- Μην το συζητάς. Καλό υπόλοιπο. Να περάσετε όμορφα παιδιά. Χάρηκα!
Το κόβω εδώ γιατί αρχίζω και στριμώχνομαι. Φοβάμαι θα ανοίξει η κουβέντα για το σύνολο της δισκογραφίας του ξανθού σαντρέ αηδονιού και θα εκτεθώ, το γνωστικό μου υπόβαθρο φτάνει μέχρι «αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι». Πάω στο μπαρ για καφέ, δεύτερος για σήμερα. Καραβίσιος, ξέπλυμα γνωστής αλυσίδας στην Κορυφή του Κόσμου… 3,5 Ευρώ μόλις! Και o υπάλληλος με το άσπρο πουκάμισο διαφάνεια και καδένα με σταυρουδάκι έτοιμος να μου κατεβάσει ένα καντήλι κι έναν Αη Νικόλα την ώρα που μου δίνει τα ρέστα έτσι.... γιατί η κωλοζωή τον έβαλε να δουλεύει καλοκαιριάτικα, αυτόν που κάποτε ήταν άρχοντας στην Στανίση! Κάθομαι και σκέφτομαι την ώρα που ανοίγω πάλι το τεφτέρι μου: σετάκι πάει αυτός με τις αφίσες για την καινούργια καμπάνια του Υπουργείου Τουρισμού! LEAve your myth in Greece!
Φαίνεται όμως ότι ο κυνισμός και ο αγκώνας μου δεν χωράνε στο ίδιο διάδρομο του κατακόκκινου πλοίου στο λιμάνι της Σερίφου αφού ενώ κραδαίνω με σκοτεινό ύφος ala James Dean το πλαστικό ποτήρι του καφέ περνάει βιαστικά ο γιός του ανέμου και της Βέτας Μπετίνη και μου τον ρίχνει πάνω στο φρεσκοπλυμένο μου τζιν. Το αριστερό φρύδι έχει ανακλαστικά σηκωθεί από τα νεύρα όταν μου έρχεται η ατάκα :
- Ψηλέ; Είσαι εντάξει;
Είμαι εντάξει, είμαι μια χαρά. Υποχρεώνω το φρύδι να επανέλθει σε θέση αδρανείας. Δεν με νοιάζουν οι κινήσεις γεμάτες πλαστικότητα του fatboy slim που κατέβηκε στην Σέριφο, αφήνω στην άκρη όλα τα ενσταντανέ του πλοίου… Η Σίφνος είναι περίπου 30 λεπτά μακριά, η φρουτοσαλάτα με γιαούρτι στην Παλμύρα 1 ώρα, η βόλτα με το στρουμπουλό άσπρο φουσκωτό μέχρι την Φυκιάδα θα ξεκινήσει γύρω στις 4 το απόγευμα, το βράδυ έχει πίτσα στον Ιταλό και μετά περαντζάδα στο Στενό με φίλους ναυαγούς….
Καλές Διακοπές!
Ένας Ρωμαίος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου