Από καιρό στριφογύριζε στο μυαλό μας μια τέτοια εξόρμηση. Αν και δεν είμαστε συνηθισμένοι να ξυπνάμε πρωί την Κυριακή, η αναμονή μιας τέτοιας βόλτας μας έστειλε από νωρίς στα κρεβάτια μας το Σάββατο το βράδυ. 8:44 η αναχώρηση από τον προαστιακό του Πειραιά. Αλλαγή στα Λιόσια και κατεύθυνση για Κιάτο. Η θερμοκρασία κατάλληλη για ποδήλατο. Ο αέρας μας τα χάλασε γιατί τον είχαμε κόντρα στο "πήγαινε".
Κιάτο - Κάτω Διμηνιό - Μελίσσι - Ξυλόκαστρο - Καμάρι - Λυκοποριά - Δερβένι - Ακράτα. Από την παλαιά εθνική με προσοχή πάντα. Η διαδρομή δεν είχε μεγάλες υψομετρικές διαφορές. Όμως λίγο ο κόντρα άνεμος λίγο τα αρκετά χιλιόμετρα απαιτούσαν καλή φυσική κατάσταση. Σίγουρα η διαδρομή δεν ενδείκνυται για amateur ποδηλάτες. Για εκείνους όμως που έχουν εξοικειωθεί αρκετά με το πετάλι δεν υπάρχει θέμα.
Μετά από σχεδόν 3 παρά ώρες φθάσαμε στην Ακράτα. Ευτυχώς οι ιδιοκτήτες της καφετέριας ήταν ευγενικοί και δεν μας πέταξαν με τις κλωτσιές που βγάλαμε στο τραπέζι τα κεφτεδάκια και ότι άλλο είχαμε ετοιμάσει από το σπίτι. Ανασύνταξη δυνάμεων και επιστροφή να προλάβουμε το τραίνο των 17:45 για πίσω. Στάση και στον Πευκιά στο Ξυλόκαστρο για τις απαιτούμενες τζούρες οξυγόνου!
19:22 βλέπαμε πάλι λιμάνι. Σχεδόν 85 km (!) σύνολο με το ποδήλατο.
Για να γκρινιάξουμε και λίγο, είναι δυνατόν το βαγόνι Πειραιά - Λιόσια να είναι πιο μεγάλο και άνετο από αυτό που πάει προς Κιάτο; Επίσης πώς είναι δυνατόν μετά από τόσα λίγα χρόνια χρήσης τα βαγόνια να παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης;
Αυτά βέβαια τα ξεπερνάμε ... κρατάμε μόνο τα θετικά! Καλή βόλτα λοιπόν!!!
[gallery link="file" orderby="ID"]
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου