Ο "πειρατής" της ζωής

 



Οι σταγόνες πέφτανε με ορμή στα άψυχα τσιμέντα. Η πρωινή μπόρα ήταν μια παραφωνία στις ηλιόλουστες μέρες που είχαν προηγηθεί.

Το αφεντικό περίμενε να περάσει η καταιγίδα και φόρεσε το λουρί στον Λάντι. Η βόλτα στα βρεγμένα πεζοδρόμια και η παροδική δροσιά είναι σκέτος πειρασμός. Σήμερα θα πήγαιναν στο παλιό λιμάνι. Ο Λάντι λάτρευε αυτές τις βόλτες γιατί το αφεντικό του τον άφηνε λυτό και εκείνος εξερευνούσε τις εγκαταλελειμμένες αποθήκες.

Αυτή τη φορά η εξερεύνηση τον οδήγησε σε μια κλειστή δεξαμενή. Το αφεντικό είχε κάτσει σε ένα παγκάκι κοντά στην προβλήτα και τον επέβλεπε από μακρυά.

Καθώς είχε απομακρυνθεί, ένα γνώριμο σκυλίσιο γάβγισμα διέκοψε απότομα την μονότονη βοή από το λιμάνι.

Κρυμμένος κάτω από έναν σκουριασμένο γερανό ήταν ο «Πειρατής». Ο «Πειρατής» ήταν ένας σκύλος ίδιας ράτσας με τον Λάντι. Νονός του ήταν ένα γεροντάκι που μέρα παρά μέρα του έφερνε τα αποφάγια του σπιτιού.

«Πειρατής» και Λάντι ήταν παλιοί γνώριμοι. Μαζί στις πρώτες μέρες όταν και οι δύο στόλιζαν την βιτρίνα αλυσίδας Pet Shop. Ο Λάντι αγοράστηκε από τον κύριό του ενώ ο «Πειρατής» κατάφερε να το σκάσει ένα απόγευμα που ο υπάλληλος του καταστήματος ξέχασε να κλειδώσει το κλουβί του.

 

-          Πώς πάει Λάντι;

-          Καλά αδελφέ μου, εσύ πώς περνάς;

-          Εδώ στον αγώνα, αποκρίθηκε ο «πειρατής» ενώ ήταν μουσκίδι από την βροχή. Πώς είναι η ζωή στο διαμέρισμα; Ρώτησε.

-          Δεν είναι και άσχημα. Ευτυχώς το αφεντικό είναι καλό. Με κρατάει καθαρό, μου αγοράζει κάθε μέρα κονσέρβες και έχω και το δικό μου σκυλόσπιτο στο δωμάτιο των παιδιών. Εσύ;

-          Εγώ απ’όσο βλέπεις δεν έχω κάπου μόνιμα να κοιμάμαι. Έχω βρει προς το παρόν αυτόν εδώ τον γερανό αλλά δεν θα είναι για πολύ.

-          Από φαΐ τι κάνεις;

-          Κάθε μέρα ψάχνω για την τροφή μου. Κοιτάω στα σκουπίδια, ίσως αν είμαι τυχερός κάποιος θα μου φέρει κανά μεζέ. Βέβαια υπάρχουν και ημέρες που έχω μείνει νηστικός.

-          Τραγικό! Ψέλλισε ο Λάντι. Εγώ δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ κάτι τέτοιο από τότε που με υιοθέτησε το αφεντικό. Το φαγητό μου είναι εκεί και με περιμένει καθημερινά. Έχω την ζεστή μου γωνιά, θα με βγάλουν βόλτα καθημερινά και μια φορά την εβδομάδα με κάνουν μπάνιο! Αλήθεια, δεν το μετάνιωσες ποτέ που το έσκασες ενώ θα μπορούσες να είχες μια παρόμοια ζωή;

 

Ο «πειρατής» κούνησε αποφασιστικά την ουρά. Έριξε ένα κοφτό γάβγισμα και απευθύνθηκε στον φίλο του.

 

-          Αγαπημένε μου φίλε. Συμφωνώ ότι έχεις περισσότερες ευκολίες από εμένα. Όλα όσα έχεις εσύ ως δεδομένα για μένα είναι ένας καθημερινός αγώνας. Εγώ είμαι όλη την μέρα στον δρόμο. Γνωρίζω άλλους ανθρώπους που με αγαπάνε και άλλους σκύλους που έχουμε γίνει φίλοι μέσα από τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Τριγυρίζω στην πόλη και ανακαλύπτω πολλές κρυφές ομορφιές της. Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν έχω κανένα λουρί. Είμαι ελεύθερος! Όποτε θέλω μπορώ να πάω βόλτα, να ζητήσω ένα χάδι ή να παίξω κυνηγώντας γάτες. Δεν θα το αντάλλαζα ποτέ για να έχω πλασματικές χλιδές.



Ο Λάντι έδειξε να μην καταλαβαίνει. Στην πραγματικότητα απόρησε για τον φίλο του.

Τον διάλογό τους τον διέκοψε απότομα η φωνή του αφεντικού. Έπρεπε να γυρίσει. Η βόλτα είχε λάβει τέλος.

Χαιρετήθηκαν βιαστικά και γύρισε να φορέσει το λουρί του ....