Και γιατί να κατέβω Καρύτση;

 

Να κατέβεις, αμέ! Άκου τι μπορείς να κάνεις:

Χτες το βράδυ με μια καλή παρέα κατηφορίσαμε στο κέντρο της ταλαιπωρημένης μας Αθήνας. Τετάρτη βράδυ και η πλατεία Καρύτση ήταν άδεια...πού είναι οι μέρες δόξας που την ανέδειξε σε bar hopping center της Αθήνας προς 3ετίας; Αλλού έμπαινες, αλλού παράγγελνες, αλλού το έπινες, αλλού το πλήρωνες...τώρα, φθινόπωρο σκέτο. Αλλά ο σκοπός της καθόδου δεν ήταν τα μπαράκια στα πέριξ. Στόχος ήταν η επίσκεψη στο θέατρο Μουσούρη όπου παιζόταν η παράσταση Χάρολντ και Μόντ. (Σενάριο Collin Higgins, πρωταγωνιστούσαν Φιλιππίδης – Παναγιωτοπούλου).

Η παράσταση, για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περί τίνος πρόκειται, αφορά την περίεργη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας υπό περίεργες συνθήκες, και πως αυτή εξελίσσεται. Μέσα σε 2 ώρες γελάσαμε μέχρι δακρύων και κλάψαμε μέχρι χαράς, αφού με μαεστρία και τέχνη οι ηθοποιοί μας έκαναν ό,τι ήθελαν, βασισμένοι σε ένα πολύ δυνατό σενάριο και μια ιστορία που κεντρικό της νόημα είναι να βάλει τον θεατή σε μια διαδικασία που ουδώλως εύκολη δεν είναι: Αυτή της αυτοαξιολόγησης. Του επαναπροσδιορισμού και επανασυντονισμού μας με τα θέλω και τις επιθυμίες μας, σε αυτό τον κόσμο που εν τέλει περαστικοί είμαστε.

Μια φράση που «παίζει» αρκετές φορές στο έργο είναι: «Και αυτό θα περάσει».

Έχουμε αναλογιστεί τελικά πως ό,τι και να τραβάμε, ό,τι και να μας έχει βρεί, αλλά ακόμα και σε φάση υπέρ-ευτυχίας και υπερχαράς να είμαστε, όντως κάποια στιγμή θα περάσει;

Ζούμε μια μαύρη σελίδα της ιστορίας μας σαν λαός, αλλά μεταξύ μας...έχει περάσει και πολύ χειρότερα αυτός ο λαός και αυτή η χώρα και αυτή η πόλη...και αυτή η κοινωνία. Η οποία κοινωνία, για να μην ξεχνιόμαστε, εμείς είμαστε. Εμείς την κάνουμε.

Μετά την παράσταση η παρέα χαρούμενη για την εμπειρία της παράστασης και για ένα δημιουργικό απόγευμα, πήγε σε ένα από τα μπαράκια της πλατείας. Μπυρίτσα, κρασάκι, κουβεντούλα, χαλαρότης, παραμερίσαμε για λίγο τα μύρια όσα θέματα κουβαλάμε όλοι στο κεφάλι μας καθημερινά...

(Η ομάδα του valeladi ευχαριστεί θερμά τον Θάνο Δημητρίου για το κείμενο και τις φωτογραφίες. Στείλτε κι εσείς το ρεπορτάζ που έχετε στο μυαλό σας στο info@valeladi.gr)