Βούδα και Πέστη με στάση στην Βιέννη

 

Για την ιστορία η Βουδαπέστη είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας και έδρα της κομητείας της Πέστης. Έχει περίπου 1,7 εκατομμύρια κατοίκους. Η Βουδαπέστη έγινε μια ενιαία πόλη που καταλαμβάνει και τις δύο όχθες του ποταμού Δούναβη, με τη συγχώνευση στις 17Νοεμβρίου 1873 της Buda (Βούδα), Óbuda (Όμπουντα, παλαιά Βούδα) και Pest (Πέστη).

Από την άλλη μεριά τόσο κοντά (3 ώρες) με το τρένο και λίγο δυτικά, βρίσκεται μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα η Βιέννη. Η Βιέννη (Wien) είναι η πρωτεύουσα της Αυστρίας και ένα από τα ομόσπονδα κρατίδιά της. Με πληθυσμό περίπου 2.000.000 κατοίκων, αποτελεί την μεγαλύτερη πόλη καθώς και το πολιτικό, πολιτισμικό και οικονομικό κέντρο της χώρας.

Ας είναι καλά η Aegean που με πτήση σχεδόν 2 ωρών με προσγείωσε ομαλά και άνετα στην μαγιάρικη πρωτεύουσα για ένα συναρπαστικό 3ήμερο. Σαν γνήσιος ιθαγενής του ελλαδικού χώρου έφτασα τέλη Σεπτέμβρη στο αεροδρόμιο με βερμούδα και κοντομάνικο αφήνοντας πίσω το ελληνικό (ακόμα) καλοκαίρι. Αμ δε! Εκεί με περίμεναν σύννεφα και ψιλόβροχο. Η πρώτη εντύπωση αντικρίζοντας το σκηνικό εκτός αερολιμένα … ήταν κατάθλιψη. Μου θύμισε ένα παλιότερο ταξίδι μου στα Τίρανα. Αποφάσισα να μην βγάλω γρήγορα συμπεράσματα και να αφεθώ στα χέρια της "ξεναγού" μου. 

Καθώς περίμενα το μετρό, στον κατά τα άλλα ανακαινισμένο σταθμό τίποτα δεν μπορούσε να με βάλει σε υποψίες για την πρώτη μου αντίδραση βλέποντας τον συρμό να έρχεται. Σαν να γύρισε ο χρόνος πίσω και βρέθηκα στην περίοδο της Σιοβετικής κατοχής. Απόρησα πώς είναι δυνατόν τα ρώσικα βαγόνια να δουλεύουν ακόμα και σε αυτή την κατάσταση. Τριγύρω μου φάτσες κουρασμένες. Ο ουγγρικός λαός έχει περάσει πολλά. Ναζί, κομουνισμό, εθνικές ταπεινώσεις. Είναι ένας πραγματικά δύσκολος λαός που δεν χαμογελάει όσο συχνά έχουμε συνηθίσει να κάνουμε (ακόμα) εμείς. 

Φτάνοντας κεντρικά στην Βουδαπέστη ξέρεις από πριν τι θα συναντήσεις. Επιβλητικά κτίρια, σκοτεινά δρομάκια και μεγάλες πλατείες. Όχι κάτι σπουδαίο. Παρ' όλα αυτά όλα αλλάζουν μόλις βρεθείς δίπλα στον Δούναβη. Η πόλη αλλάζει χαρακτήρα. Γίνεται πιο χαμογελαστή. Εστιατόρια πλωτά, καφετέριες, εμπορικά κέντρα συνθέτουν το σκηνικό. Κοιτώντας την Βούδα από την απέναντι όχθη καταλαβαίνεις ότι άξιζε να κάνεις το κόπο να ταξιδέψεις μέχρι εκεί. Αξίζει επίσης να βρεις λίγο χρόνο και να επισκεφτείς το μουσείο Terror Haza. Ίσως δεις με άλλο μάτι τις νέες τάσεις που διαμορφώνονται στις μέρες μας στην Ελλάδα.

Η νυχτερινή ζωή έχει διάφορες όψεις, ίσως όπως συμβαίνει παντού. Η ζωή κοντά στον Δούναβη έχει πιο τουριστικό χαρακτήρα. Μια βόλτα από τις pub όμως σε φέρνει πιο κοντά στον τρόπο διασκέδασης της νεολαίας. Εγώ ήπια την μπίρα μου σε μια καταπληκτική - σοβιετικού στιλ μπιραρία. Οι τιμές είναι χαμηλές. Γενικά η Βουδαπέστη είναι φτηνή πόλη για τα δικά μας δεδομένα. Αυτό που με "ξένισε" ήταν ότι η νεολαία βγαίνει πραγματικά για να μεθύσει και όχι να διασκεδάσει απλώς. Κυριαρχεί λίγο το κιτς στο ντύσιμο (ιδίως των γυναικών) και αυτό που λέμε "καγκουρίλα" στον αρσενικό πληθυσμό. Το κοινώς από "γούστο" πάμε περίπατο. Η αλήθεια είναι όμως ότι ένιωσα απόλυτα ασφαλής καθ'όλη την διάρκεια της νύχτας.

Η "Ουγγρική κουζίνα" μάλλον σαν φράση θα πρέπει να θεωρείται κακόγουστο αστείο. Τουλάχιστον ό,τι δοκίμασα στο πλωτό εστιατόριο ήταν just ok και θα χαρακτηριζόταν σαν snack και όχι σαν φαγητό. Με αποζημίωσε όμως η κεφάτη multiethnic παρέα και οι ιστορίες που άκουσα.

Το καλό με την κεντρική Ευρώπη είναι τα τρένα. Ναι! Και εμείς έχουμε αλλά σε εμάς ο ΟΣΕ είναι λεωφορείο. Ναι, γιατί εφόσον έχουν καταργηθεί οι γραμμές (προς Πάτρα - Κυπαρισσία κλπ) έχουν αντικατασταθεί από λεωφορεία. Ελληνικά ανέκδοτα. Έτσι λοιπόν παίρνοντας το αξιοπρεπέστατο και οικονομικό τρενάκι σε 3 ώρες βρέθηκα στην Βιέννη. Η αλήθεια είναι ότι όταν περάσεις στον Αυστριακό χώρο η διαφορά είναι εμφανής. Η Βιέννη (ίσως και κατά τα γερμανικά πρότυπα) είναι μια ανεπτυγμένη πόλη. Φυσικά και εδώ θα συναντήσεις μόνο εκκλησίες και κτίρια αλλά τουλάχιστον στην προκειμένη περίπτωση όλα είναι εμφανώς πιο περιποιημένα. Πάρκα, γρασίδια, ποδηλατόδρομοι .. ότι ακριβώς φαντάζεσαι. Βέβαια μετά από αυτό τι; Πώς λέγαμε "μετά το λύκειο τι;". Ε κάτι τέτοιο. 

Το καλό της Βιέννης είναι πώς "περπατιέται" σε βαθμό που από κάποια στιγμή και μετά νιώθεις ότι απλά κάνεις κύκλους. Ίσως εξαιτίας του ότι ακολούθησα πιστά τις συμβουλές φίλων που είχαν επισκεφθεί την Βιέννη στον παρελθόν, πραγματικά απόλαυσα τον καφέ μου στο διάσημο Cafe Landtmann και το εξαιρετικό πιάτο ζυμαρικών στο Glacis Beisl. Η μέρα τέλειωσε με επίσκεψη στο παλάτι της πριγκίπισσας Σίσσυς και στους πέριξ κήπους. Πραγματικά μην το χάσετε σε περίπτωση που βρεθείτε εκεί.

Και πάμε στον επίλογο ...

Και οι δύο πόλεις είναι χαρακτηριστικό δείγμα βόρειας Ευρώπης. Με τα καλά και τα κακά τους. Ίσως η Βουδαπέστη να δείχνει πιο "κουρασμένη" πόλη … και είναι λογικό. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μετανιώσεις για το ταξίδι. Το μετρό - τραμ σε πάει παντού, αρκεί να έχεις εφοδιαστεί με έναν χάρτη να μην ψάχνεις τελευταία στιγμή. Περπατώντας δίπλα στον Δούναβη αντίκρισα την επιγραφή "ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος" με το όνομα του Θουκυδίδη δίπλα. Όντως μου φάνηκε περίεργο κάτι τέτοιο στην Ουγγρική πρωτεύουσα. Την επόμενη μέρα όμως στην Βιέννη η έκπληξη διαδέχτηκε η μια την άλλη. Στο Αυστριακό κοινοβούλιο (αν δεν κάνω λάθος έργο του Τσίλλερ) ελληνικού ρυθμού, αριστερά τα αγάλματα του Ξενοφώντα - Θουκυδίδη - Ηροδότου και μπροστά ένα πελώριο άγαλμα της Αθηνάς! Όλοι οι τουρίστες μαζεμένοι από κάτω να φωτογραφίζουν την Παλλάδα. Λίγες ώρες αργότερα δε κατά την έξοδό μου από το παλάτι αντίκρισα τον Ηρακλή να παλεύει με το λιοντάρι της Νεμέας.

Θα φανώ ψύχραιμος και μακριά από οποιαδήποτε θρήσκο-γραφική/φασιστική/εθνικιστική/κουμουνιστική/αναρχική/θολοκουλτουριάρικη κλπ αντίληψη θα σου πω. Μορφώσου-διάβασε-σκέψου-ταξίδεψε "αγαπημένε" μου νεο-έλληνα!

Καλά ταξίδια …

[gallery link="file" orderby="post_date"]