Πρόσφατα διάβασα στο γιντερνέτι ότι «H Ελληνίδα μάνα μεγαλώνει τον γιο που δεν θα ήθελε ποτέ να έχει για άντρα». Αυτή η φράση περικλείει όλο το παρακάτω κείμενο, το οποίο καθίσταται άμεσα άχρηστο.
Διότι μανδάμ, εσύ φταις. Αν όχι εσύ η μανούλα σου, σίγουρα. Δεν θα κάτσω να κάνω κοινωνιολογική ανάλυση περί φεμινισμού, μόνο μια προσωπική άποψη σε παρένθεση. (Το μόνο καλό που είδαμε ήταν το δικαίωμα ψήφου)
Στο θέμα μου. Εσύ φταις καλή μου. Τον μεγάλωσες διαφορετικά από το κορίτσι σου, γιατί ήταν αγόρι και δεν κάνουν δουλειές τα αγόρια. Τον ντάντεψες, τον ταχτάρισες και τον ξαμόλησες στην κενωνία 35 χρονών μπαμπακόκωλο.. Εσύ φταις. Τον έπιασες γκόμενο και του φέρθηκες σκατά. Τι περίμενες, ότι θα ήθελε κι άλλο; Τον έπαιξες, τον χρησιμοποίησες, τον γλέντησες και τον βαρέθηκες. Κι όταν τον υπανδρεύτηκες αποφάσισες κι εσύ να γίνεις υπό. Τον ξέχασες κι ασχολείσαι με τον κανακάρη σου και το σπίτι και την κακιά πεθερά και τη δουλειά σου και τον ανάδρομο Ερμή. Για να φτιάξεις μια καινούρια γενιά ευνούχων που έχουν ξεχάσει. Και στην πορεία ξέχασες κι εσύ. Ποια είσαι, τί θες και κυρίως τί ΔΕΝ θες. Και πλανάσαι νομίζοντας ότι σου αξίζει κάτι καλύτερο. Αμ δε. Αυτό ακριβώς σου αξίζει. Διότι, όταν όλα τα αποτελέσματα της αναζήτησής σου είναι παρεμφερή ή πανομοιότυπα, δε φταίει η google καλή μου, οι λέξεις κλειδιά της αναζήτησης φταίνε. Αν όλοι οι άντρες που βρίσκεις είναι κακαντράκια, πιθανόν κι εσύ να είσαι μια γυναικούλα. Ή άλλαξε τον εαυτό σου, ή σταμάτα τη γκρίνια.
Εν κατακλείδι, για όλα φταίνε οι γυναίκες κατά την άποψή μου. Γιατί είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε καλό και δεν το κάναμε. Ή που κάναμε κακό ή που δεν κάναμε τίποτα, που είναι πιο κακό.
Υ.Γ.1: Παρεμπιπτόντως, όταν σου πει κάποιος καλημέρα ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΤΟΥ μωρή ψωνισμένη κλώσσα. Ευγενικά.
Υ.Γ.2: Φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν υπάρχει, εκτός εάν:
α) ένας από τους δύο είναι γκέι
β) ένας από τους δύο είναι μπάζο
γ) ένας από τους δύο έχει κρυφή ατζέντα
Τα β και γ συνήθως συνυπάρχουν. Οπότε, μη μου λες πού πήγαν όλοι οι άντρες (ζωντόβολο). Στο friendzone σου είναι, αλλά χωρίς τους κοιλιακούς.
Υ.Γ.3: Φίλε μου, μείωσε τις πουτάνες και τις τσόντες. Σου δημιουργούν ψευδείς προσδοκίες για την πραγματικότητα. Δεν θα χτυπήσεις ποτέ στο μπαρ τη δίμετρη Ουκρανή που σου κοστίζει μισό μηνιάτικο, ούτε κυκλοφοράνε στο δρόμο τσοντογυναίκες. Κι αν κυκλοφοράνε, δε θα γυρίσουν να κοιτάξουν εσένα. Κι αν το κάνουν, δε θα είναι για τον βαθύ ψυχικό σου κόσμο. Τί δεν καταλαβαίνεις;
Κείμενο: Άννα Μπατάκη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου