Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσω το άρθρο με την εξής φράση: “Η εκδίκηση των Αθηναίων”. Γιατί; Ανέκαθεν το καλοκαίρι θυμάμαι να ξυπνάω (με γκρίνια) μισή ώρα πριν αναχωρήσει το καράβι για τον μαγευτικό νησιώτικο προορισμό - να τρέχω με τον σάκο στην πλάτη και την τσίμπλα στα μάτια να προλάβω τους φίλους που με περιμένουν στην μπουκαπόρτα.


- Άντε ρε μαλάκα, έχουμε ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα να έρθουμε κι εσύ που μένεις δίπλα έρχεσαι τελευταία στιγμή.


Ακόμη και στις εξορμήσεις του valeladi στα κοντινά νησιά της Αίγινας και του Αγκιστρίου (βλέπε Αλμυρό φιστίκι” και “Ποδηλατοβόλτα στο Αγκίστρι”) οι Αθηναίοι φίλοι ήταν αυτοί που αγκομαχούσαν για το πρωινό ραντεβού, είτε κάποιοι δεν ακολούθησαν καθόλου. Εδώ που τα λέμε ένα δίκιο το είχαν. Άλλο να ξυπνάς και σε 30 λεπτά να είσαι έτοιμος για αποβίβαση και άλλο να πρέπει να κάνεις ολόκληρο ταξίδι μέχρι το λιμάνι του Πειραιά.


Τώρα λοιπόν ήρθε η εκδίκηση!


Η Κέα για τον λόγο ότι απαιτεί ταξίδι μέχρι το λιμάνι του Λαυρίου και από εκεί καράβι για την Κορησσία (λιμήν Κέας) παρέμενε πάντα ένας ανεκπλήρωτος πόθος. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε οπότε Κυριακή πρωί (με αλλαγή ώρας - daylight saving) έπρεπε να ξυπνήσω στις 06:30 (άρα 05:30 με την παλιά ώρα!) για να οδηγήσω μία ώρα μέχρι το “κοντινό” Λαύριο και να είμαι έτοιμος για αναχώρηση στις 8:30 (κόστος στα 40ευρώ μετ' επιστροφής).


 

Χαλάλι!


 

Σκοπός του ταξιδιού ήταν η απόβαση στην Κορησσία και πεζοπορία έως την Ιουλίδα - την χώρα της Κέας. Η διαδρομή δεν είναι μεγάλη. Μιας και είναι όμως ανάβαση θα χρειαστείτε περί τις 2 ώρες μέχρι να φθάσετε στην Χώρα. Μπορείτε να επιλέξετε το πλακόστρωτο μονοπάτι και να κάνετε και τις απαραίτητες στάσεις για νερό. Η επιστροφή είναι σαφώς πιο σύντομη.


Η Χώρα αυτήν την εποχή είναι αρκετά ήσυχη. Μην περιμένετε να συναντήσετε την Μύκονο ή την Σαντορίνη. Η Κέα είναι ένα ήσυχο νησί, ανεξερεύνητο μέχρι πρότινος από τους τουρίστες και είναι ένας καλός προορισμός για ένα ανοιξιάτικο σαββατοκύριακο. Φυσικά το άρθρο αυτό δεν έχει θέση σαν “τουριστικός” οδηγός μιας και δεν γυρίσαμε όλο το νησί. Θα επανέλθουμε όμως!

 

Αυτά που πρέπει να θυμάσαι είναι τα εξής:


(Από την wikipedia)


Η Κέα είναι το δυτικότερο κατοικήσιμο νησί των Κυκλάδων.


Η παλαιότερη ονομασία της Κέας ήταν Υδρούσα, ενώ κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας το νησί λεγόταν Τζιά. Η σημερινή του ονομασία οφείλεται στον ήρωα Κέω που ήταν επικεφαλής των Λοκρών από τη Ναύπακτο οι οποίοι κατά την αρχαιότητα κατέλαβαν το νησί.


Η Κέα είναι σχετικά αραιοκατοικημένο νησί, με εξαίρεση την Κορησσία (Λιβάδι), που αποτελεί το κεντρικό λιμάνι του νησιού, την Ιουλίδα, που είναι η Χώρα (πρωτεύουσα) του νησιού και το Βουρκάρι που είναι η ακριβότερη περιοχή του νησιού. Οι ωραιότερες περιοχές του νησιού, λόγω του ότι παραμένουν ακόμη εμπορικά μη αξιοποιημένες, βρίσκονται στην βορειοανατολική μεριά. Μια εξ αυτών είναι η Πέρα Μεριά που έχει αρκετές μικρές παραλίες, όπως το Σπαθί. Οι πιο γνωστές παραλίες της Κέας είναι το Σπαθί, ο Οτζιάς , το Γιαλισκάρι ,οι Ποίσσες, τα Ξύλα, καθώς και ο Κούνδουρος που έχει βραβευτεί με γαλάζια σημαία. Το καλοκαίρι σε όλο το νησί πραγματοποιείται η γιορτή των Παραμυθιών.


 

Οι φωτογραφίες (λιγοστές) ελπίζω να σε βάλουν στο κλίμα!


[gallery link="file" orderby="post_date"]

 

 

Κείμενο/Φωτογραφίες: valeladi.gr



 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου