«Του Σαρωνικού διαμάντι» πολλοί αποκαλούν το νησάκι Αγκίστρι. Τόσο κοντά μα τόσο «μακριά». Ούτε 2 ώρες με το πλοίο από τον Πειραιά αλλά με το που κατεβαίνεις νιώθεις πως έχεις ξεφύγει. Διαφορετικό άρωμα από τα υπόλοιπα νησιά του Αργοσαρωνικού. Αν το εξερευνήσεις δε, η έκπληξη είναι τόσο μεγάλη που «ξεχνιέσαι, χάνεσαι». Πινελιές από κυκλαδίτικο νησί και νερά νησιού του Ιονίου. Υπάρχει οργανωμένο δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς (λεωφορείο) με βολικά δρομολόγια με το οποίο μπορείς να επισκεφτείς το μεγαλύτερο μέρος του νησιού.
Αλλά ποιος καλύτερος τρόπος να εξερευνήσεις ένα μέρος παρά με το ποδήλατο; Τη δυνατότητα αυτή μας έδωσε στις αρχές Σεπτέμβρη η οργανωμένη ποδηλατική ομάδα ΕΘΕΛοντές Ποδηλάτες που μεταξύ άλλων πολύ ωραίων δρώμενων διοργάνωσε διήμερη ποδηλατική εκδρομή στο Αγκίστρι. Καβαλήσαμε τα ποδήλατα μας, συναντηθήκαμε 55 άτομα πρωί Σαββάτου στην Πλατεία Καραϊσκάκη στον Πειραιά, μπήκαμε στο πλοίο και το όνειρο ξεκίνησε (οι υπόλοιποι περίπου 30 ήρθαν και ενσωματώθηκαν το απόγευμα).
Οφείλουμε να σημειώσουμε πως αν και οι αποστάσεις είναι μικρές (συνολικά λιγότερο από 25 km) η διαδρομή έχει μέτρια υψομετρικά, κάτι που την καθιστά μέτριας δυσκολίας. Ναι οι σφυγμοί ανεβαίνουν, ναι έχει πολλές και κάποιες φορές δύσκολες ανηφόρες, ναι δεν ενδείκνυται για νέους ποδηλάτες. Αλλά! Τόσο το φυσικό τοπίο όσο και οι παραλίες σε ανταμείβουν με τον καλύτερο τρόπο. Και από όσο γνωρίζουμε η παρέα είχε και νέους ποδηλάτες που μάλιστα αυτή ήταν η πρώτη τους ποδηλατική εκδρομή. Καμία γκρίνια. Μόνο δίψα και λαχτάρα για την επόμενή τους ευκαιρία να κάνουν κάτι παρόμοιο. Περίπου 5,5-6 km (30-40 λεπτά ποδηλασία) από το λιμάνι συναντήσαμε την παραλία Δραγονέρα. Κάναμε ένα δίωρο διάλειμμα για βουτιά στο γραφικότατο αυτό μέρος με τα πεύκα του να αγγίζουν την παραλία. Εκεί στήθηκαν και οι σκηνές για τη διανυκτέρευση, εκεί έμειναν και οι περισσότεροι.
Μια μικρή ομαδούλα 8 ατόμων συνέχισε την εξερεύνηση του νησιού. Μετά από άλλα περίπου 6 km φτάσαμε στον προορισμό μας. Την Απόνησο. Ένα μικροσκοπικό νησάκι (δεν ξεχωρίζεις ότι είναι αποκομμένο από το Αγκίστρι) το οποίο συνδέεται με το κυρίως νησί με πλωτή γέφυρα. Βραχώδης οργανωμένη παραλία. Νερά που θυμίζουν Καραϊβική! Εκεί και αν νιώθεις τόσο μακριά από την πρωτεύουσα. Άξιζε ο «κόπος και η κούραση» με το παραπάνω. Κανείς μας δε θυμάται τον ήλιο, τη ζέστη, τις ανηφόρες, το λαχάνιασμα. Παρά μόνο τις εικόνες και τις μυρωδιές να περνούν δίπλα μας και μεις να τα απολαμβάνουμε πάνω στα ποδήλατά μας.
Πάντα στην επιστροφή νιώθεις μελαγχολία. Αν το φιλοσοφήσεις όμως, νιώθεις τεράστια ηδονή που ανά πάσα στιγμή μπορείς αμεσότατα και ανετότατα να ξαναβρεθείς εκεί!
[gallery link="file" orderby="ID"]
Σημείωση: η επαφή του νησιού με την ποδηλασία είναι άψογη. Πολύ κοντά στο λιμάνι υπάρχει και δυνατότητα ενοικίασης ποδηλάτου.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου