Με δίχως

 

Μια κοινωνία γεμάτη με όλα αλλά ταυτόχρονα δίχως τίποτα.

Σεξ με δίχως ηδονή

Έρωτας με δίχως συναίσθημα

Συναίσθημα με δίχως ανταπόκριση

Μοναξιά με δίχως ηρεμία

Φιλία με δίχως κατανόηση

Μουσική με δίχως μελωδία

Δικαιοσύνη με δίχως δικαίωση

Σκέψη με δίχως αντίληψη

Παιδεία με δίχως γνώση

Πένα με δίχως έμπνευση

Λόγος με δίχως νόημα

Πνεύμα με δίχως τροφή

Τροφή με δίχως γεύση

Παρελθόν με δίχως μνήμες

Μνήμες με δίχως ιστορία

Ιστορία με δίχως παραδειγματισμό

Αγανάκτηση με δίχως δικαίωμα

Δικαίωμα με δίχως συμμετοχή

Συμμετοχή με δίχως ουσία

Διασκέδαση με δίχως ψυχαγωγία

Χρήμα με δίχως πλούτο

Άγγιγμα με δίχως αφή

Ακοή με δίχως αντίληψη

Ματιά με δίχως όραση

«Image» με δίχως αντίκρισμα

Δημοκρατία με δίχως ελευθερία

Άνδρας με δίχως χαρακτήρα

Γυναίκα με δίχως αρχοντιά

Θάνατος με δίχως λύτρωση

Σώμα με δίχως ψυχή…

Και αν όλα αυτά είναι συλλογή παρατηρήσεων από τριγύρω, όταν κοιτάζω στον καθρέφτη της κοινωνίας, κάπου εκεί στο βάθος σα να διακρίνω μερικές φορές τον εαυτό μου. Αν ήμουν άνθρωπος με δίχως «μυωπία», πολύ φοβάμαι ότι θα με έβλεπα πρώτο καρέ.