Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

 

Ξύπνησα το πρωί και τι το ήθελα, άνοιξα την τηλεόραση καθώς έπινα τον καφέ μου. Έκανα ένα ζάπινγκ και πέρασα στα γρήγορα από όλα τα "δημοφιλή" τηλεοπτικά κανάλια. Ίδιοι τίτλοι, τα γνωστά ως "σούπερ", εδώ και 2 χρόνια. Σαν να μην έχει περάσει μια μέρα. Βάζω στοίχημα αν θες ότι και μετά από ένα χρόνο αν την ξανανοίξω τα ίδια θα δω.



Αναλύσεις επί αναλύσεων. Τι έφταιξε, πόσο θα μας κόψουν τους μισθούς, παραιτείται ή όχι ο πρωθυπουργός - μαριονέτα, τι δήλωσε ο επίτροπος;



Μια τρομολαγνεία που κρατά καθηλωμένο - μαστουρωμένο τον τηλεθεατή. Εντάξει, θα πει κάποιος, "ρε μεγάλε ο κόσμος πεινάει". Σύμφωνοι! Κανείς δεν λέει το αντίθετο. Δεν παίζουμε με τον πόνο του άνεργου, του μεροκαματιάρη. Αύριο-μεθαύριο είναι πολύ πιθανό να είναι και ο γράφων άνεργος ή έστω σε δυσμενή θέση. Ήδη τα πολλά "γελάκια" έχουν κοπεί. Τέτοιες στιγμές δεν είναι κατάλληλες για να πουλήσεις πνεύμα.



Δεν μπορώ όμως να παραμείνω ψύχραιμος σε αυτό το "παιχνιδάκι" που παίζεται εδώ και χρόνια και έχει να κάνει με την ψυχολογία της μάζας. Ναι ακριβώς της μάζας. Να μας κρατάνε όποτε θέλουν σε παρατεταμένη αγωνία, απόγνωση, άλλοτε σε μια κατάσταση high και νιρβάνας, ότι όλα καλά πάνε "ωχ αδελφέ μου ... περίεργος έχεις γίνει και μίζερος".



Κι αν αναρωτιέσαι τι εστί μάζα, ρίξε μια ματιά στον καθρέπτη σου, κάτσε στον καναπέ σου, βάλε ένα κρασάκι να χαλαρώσεις, και με την ευκαιρία άλλαξε και κανάλι ...



... το χαβά τους αυτοί, αλλά εδώ που τα λέμε τους προτιμώ πλέον από να βασανίζω το μυαλό μου με οικονομικές αναλύσεις, να πάμε στην δραχμή ή όχι, θα πάρουμε ή όχι την δόση, να κουρέψουμε τα ομόλογα, να κάνουμε εκλογές, να να να να ..... χάος! Τρέλα!


Και δώστου καθηγητές Οικονομικών να λένε την μπαρούφα τους (Οικονομικά = η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία των "επιστημών", όποιος θέλει ανάλυση δέχομαι να το συζητήσω), δώστου τα βράδια να ουρλιάζουν γραφικοί δημοσιογράφοι (ονόματα δεν λέμε) που κάποτε τα τσεπώνανε από επιχορηγήσεις κομμάτων και τώρα σε ρόλο δικαστή Τρεντ εξαπολύουν κατάρες για το σύστημα.


"Σύστημα" ... ωραία λέξη. Ο εύκολος τρόπος να δώσεις μορφή στον εχθρό. Γιατί περί εχθρού πρόκειται!


Α δεν στο είπαν; Βέεεβαια ... ξύπνησε μια μέρα η Ευρώπη και λέει: "Ρε μάγκες, αυτοί εκεί στην Ελλάδα έχουν νησιά, θάλασσα, ήλιο. Ζάχαρη την περνάνε. Μήπως να τους κάνουμε οικονομικό πόλεμο να τους αποδεκατίσουμε; Γιατί με πόλεμο δεν τα καταφέραμε. (μιας και οι ήρωες πολεμάνε ως Έλληνες ... γελάω)". Ε ναι λοιπόν, κάπως έτσι έγινε. Παλιοευρωπαίοι! Ρε θα τους φάμε λάχανο. Εμείς ο ανεπτυγμένος λαός, με τις ισχυρές κοινωνικές δομές, τον αξιοθαύμαστο σύγχρονο πολιτισμό, τις τέχνες και τους λαμπρούς επιστήμονες θα τα καταφέρουμε (γκουχου - γκουχου).


Εντάξει αστειεύομαι ... οι μασόνοι φταίνε. Το λέγανε και οι Άγιοι Πατέρες ...


Μήπως οι εξωγήινοι; ... μπα!


Δυστυχώς έχω ένα μικρό ελαττωματάκι, θυμάμαι. Και θυμάμαι από μικρό παιδί πράγματα που πάντα μου έκαναν εντύπωση.


Ας δούμε επιγραμματικά μερικά από αυτά:


1981 ο νέος "σωτήρας" φτάνει και εκλέγεται πρωθυπουργός. Εντάξει ένα λάθος λες έχεις δικαίωμα να το κάνεις. Λαοθάλασσα! Ήρθε η αλλαγή! Τα ταμεία ανοίγουν. Στο δημόσιο μπαίνει και η "κουτσή Μαρία" και αθόρυβα κλείνουν σιγά  - σιγά οι μεγάλες ελληνικές ιδιωτικές επιχειρήσεις. Καμάρωσέ τους ... σίγουρα δεν πήγαν στο Σύνταγμα για να φάνε Mc Donald' s.



1985 η μάσα είναι τόσο καλή που προφανώς "μαλάκες" δεν είμαστε, ο "σωτήρας" επανεκλέγεται. Μπήκαμε στο δημόσιο αλλά κάτσε τώρα να βάλουμε και τα παιδιά μας και να τσιμπήσουμε και την επιχορήγηση να την κάνουμε Μερσέντα.


Απολογισμός:

- Δάνεια

- Πληθωρισμός

- Δημόσιες δαπάνες

- Γιγάντωση συνδικαλισμού

- Κομματόσκυλα (με παχυλούς μισθούς) σε όλα τα πόστα αποφασίζουν και διατάζουν


Κάπου εκεί αρχίζει το πανηγύρι. Ο "μεγάλος" αρρωσταίνει. Γυρνάει με ρεκτιφιέ από το Χέφιλντ και παρουσιάζει την ερωμένη του στον ελληνικό λαό. Από κάτω τα πλήθη κραυγάζουν. "Μεγάλε!" Γουστάρω trash εξώφυλλα Αυριανής που είχε μετατραπεί για τις ανάγκες της εποχής σε Penthouse.



Έχουν ξεκινήσει και τα σκάνδαλα αυτόν τον καιρό. Κοσκωτάς Νο1. Ειδικά δικαστήρια, μένει στον τόπο ο Κουτσόγιωργας και τελικά την πληρώνει ο Μιτσηρίνας (Τσοβόλας). Ο λαός "αντιδρά" και στις επόμενες εκλογές δεν βγαίνει αυτοδυναμία. Φιλοσοφίες και κοσμοθεωρίες ισοπεδώνονται (εμ πώς αλλιώς) και γεννιέται το τερατούργημα του 1989. Ο Μαρξ με ολίγη από μαγειρική Μαρίκας.



Γουστάρουμε όμως γιατί μας αρέσει να το παίζουμε και λίγο αριστεροί αλλά να μπαίνει και κάνα φραγκάκι στην τσέπη μας. Tο σκάνδαλο με το γιουγκοσλάβικο καλαμπόκι δεν μας πτοεί και συνεχίζουμε.


Τελικά το 1990 είμαστε πιο σίγουροι για το τι θέλουμε και ψηφίζουμε Δρακουμέλ! Τα στρουμφάκια στο μεταξύ πίνουν μπάφους και παίζουν Pro.


- Σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών


- Μακεδονικό ζήτημα (ξεβράκωμα)


Το 1993 ο "μεγάλος" επιστρέφει. Ρε πώς την πατήσαμε με τον Δρακουμέλ. Ξανά ο μεγάλος στο προσκήνιο. Γερασμένος πλέον (τον ρούφηξε η κακούργα!). Στα μισά αναλαμβάνει "ο Κινέζος".


Απολαύστε:


"Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την πρωτοβουλία και την βοήθειά τους"



Ναι αυτός ο κυριούλης το 2000 επανεκλέχθηκε πρωθυπουργός! Ούτε το σκάνδαλο με τον Οτσαλάν πτόησε τους Ελοχίμ που ψηφίζουν σε αυτήν την χώρα. Μα ξεχνάμε ότι ο κυριούλης αυτός μας έβαλε στο euro; Αχάριστε! Εντάξει υποτίμησε την δραχμή λίγο πριν μπει στην ΟΝΕ αλλά ... λεπτομέρειες.


- Φαγοπότι Ολυμπιακών αγώνων


- Siemens


- Απ' ευθείας αναθέσεις έργων σε μεγαλο-λαμόγια (Τό-Μπολα ή κάπως έτσι ...)


- Ανεξέλεγκτη αύξηση τιμών με την πρόφαση του euro


Μετά η ιστορία γνωστή. Πέρα από τους S-300 και τα υποβρύχια που γέρνανε, ήρθε και το χρηματιστήριο που πήρε πίσω τις Μερσεντές και τελικά ο λαός ξύπνησε και το 2004 τους τιμωρήσαμε και κάναμε πρωθυπουργό έναν χοντρούλη που έτρωγε πολύ, έπαιζε playstation και άρα δεν ήξερε.


- Βατοπαίδι


- Παραδικαστικό


- Υποκλοπές Vodafone



2009 εξακολουθούμε να γουστάρουμε τον χοντρούλη που όταν αρχίζει να μας λέει ότι το παρτάκι τελείωσε και πρέπει να σφίξουν οι κώλοι, εμείς θυμώνουμε και κάνουμε πρωθυπουργό αυτό το παιδί με το μουστάκι, που είναι καλό, από σπίτι, έχει βαριά κληρονομιά (και το ρολόι του παππού του) και αγαπάει την Ελλάδα και θα δώσει ψωμάκι στον λαό. Και δώστου στις πλατείες με σημαίες πάλι.


Θα μπορούσα να γράφω σελίδες για σκάνδαλα αλλά δεν έχει κανένα νόημα. 30 χρόνια ίδια πρόσωπα, πάνω-κάτω, που ανακυκλώνονται σε θέσεις και πόστα και οι ίδιοι Ελοχίμ που ψηφίζουν. Ρε τους παλιο-Ευρωπαίους! Στημένο ήταν το κόλπο.


Προφανώς αξέχαστα θα μου μείνουν τα ζεϊμπέκικα του κύριου Άκη (ναι αυτός με το "καλύβι" στην Ακρόπολη) και τον ομορφάντρα με το eyeliner που έβγαινε πάντα πρώτος σε ψήφους. Cult φιγούρες. Αμέτρητες αναμνήσεις και ιστορίες που θα έχω να λέω στα παιδιά μου.


Τα υπόλοιπα τα ξέρετε ... να φανταστώ ότι για το 2012 θα φάμε λάδι Καλαμάτας αφού πάλι οι Ελοχίμ θα ψηφίσουν.


Έλα ... πες - σοβαρά, είσαι και εσύ από αυτούς δεν τους έχεις ψηφίσει ποτέ; ... ΜΑΛΑΚΑ




Ξέρω ότι πάω κόντρα στην αρχή του blog και των δημιουργών του να μην ανεβαίνουν άρθρα πολιτικού ενδιαφέροντος. Για να σας γλυκάνω θα ακολουθήσει το "Θυμάμαι Νο2" ... to be continued.



0 comments:

Δημοσίευση σχολίου