Πάμε να φύγουμε από δω και μη ρωτάς που πάμε!

Βρισκόμενη σε διάφορες παρέες αυτό το διάστημα αντιλαμβάνομαι πόσο ανάγκη έχει ο Έλληνας για διακοπές... «Όχι! δεν μου φτάνει ένα διήμερο. Δεν μου φτάνει η καθημερινή που θα είναι και σκότωμα, ταλαιπωρία!»…. «Θέλω ήλιο!»…. «Έχω ανάγκη τη θάλασσα, έστω να κάτσω απλώς σε μια παραλία»… «Θέλω να φύγω…να ξεφύγω βρε αδερφέ»…Είναι φράσεις που-βάζω στοίχημα- όλοι έχουμε ακούσει λίγο πολύ τον τελευταίο καιρό. Εγώ λέω: «Δεν με νοιάζει που θα με πάτε…θέλω απλώς να ξεκουραστώ, να ξεχαστώ». Φέτος ειδικά, αν ο Έλληνας δεν φύγει για διακοπές, θα σαλτάρει!

Να φύγει! Γιατί; Γιατί πρέπει! Με οποιονδήποτε τρόπο, με οποιοδήποτε μέσο, έστω και κάπου κοντά, έστω και για λίγο, έστω και με λίγα χρήματα…αρκεί να φύγει! Να αλλάξει παραστάσεις και να δει μερικά πράγματα από άλλη βάση και σε άλλη διάσταση. Να μην χρειάζεται να ξυπνήσει πρωί πρωί να πάει στη δουλειά, να μη βλέπει τα ίδια πρόσωπα, να σταματήσει να ασχολείται με την Εφορία, τα ταμία, τις συμβάσεις, την γραφειοκρατία, τη δουλειά που πρέπει να βρει…με το παιδί που πρέπει να πάει σχολείο και μετά φροντιστήριο, με τον εργοδότη, με τον κάθε πικραμένο! Να κοιτάξει μια φορά να περάσει καλά και να σταματήσει να σκέφτεται τις υποχρεώσεις που τρέχουν πίσω και το χάος στο οποίο ζει.

Να βρεθεί ο Έλληνας σε μια παραλία, να κάνει το μπανάκι του, να μαυρίσει ή να τσουρουφλιστεί! Να παίξει με τις ρακέτες ή να ακούει το εκνευριστικό τικ-τακ…να πληρώσει και την ξαπλώστρα του άμα το θελήσει βρε αδερφέ! Να γνωρίσει μέρη, να απολαύσει ηλιοβασιλέματα. Και όταν επιστρέψει βλέπει τι θα κάνει…Αρκεί να φύγει.. ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι γονείς όσο κι αν αγαπάτε τα παιδιά σας, καλό θα ήταν, τόσο γι αυτά όσο και για εσάς, να μην τα πάρετε μαζί σας! Απολαύστε επιτέλους ο ένας τον άλλο ή και τον ίδιο σας τον εαυτό, την ηρεμία σας!)

Και όταν θα καθόμαστε ήρεμοι σε μια παραλία, ας κάνει ο καθένας από μας και έναν μικρό απολογισμό του τι προσφέραμε, πόσα καταφέραμε όλη τη χρονιά και ας καταλήξουμε στο ότι είχαμε ανάγκη τις διακοπές (ένα δώρο στον εαυτό μας) και πως είμαστε τυχεροί που ακόμα μπορούμε και τις απολαμβάνουμε, σε αντίθεση με κάποιους άλλους λιγότερο τυχερούς. Ας κάνουμε και μια μικρή αυτοκριτική…ποτέ δεν έβλαψε κανέναν! Κι ας επιστρέψουμε με γεμάτες μπαταρίες-όχι τόσο σωματικά όσο ψυχικά-για τον δύσκολο χειμώνα που θα ακολουθήσει.

Μόνο να απολαύσουμε τη στιγμή! Αυτή μετράει! Αυτή και η παρέα που θα έχουμε δίπλα μας…

Καλές Διακοπές

Σε όλους!

Μ. Μ.