ΑντίDosis

 

Τα εκκαθαριστικά της εφορίας κατέφτασαν. Άνεργοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι στέκονται μπροστά στον υπολογιστή τους ή στις ουρές της εφορίας και είναι έτοιμοι να προσφέρουν τον οβολό τους (αν τον βρουν, μεταξύ χαρατσίου, έκτακτης εισφοράς, καθημερινών υποχρεώσεων) στους πολιτικούς που τους έσωσαν και θα τους ξανασώσουν από το εφιάλτη της κακιάς γριάς δραχμής. Οι φοροφυγάδες όμως χαμογελούν μόνιμα σα τον Joker κάνοντας το αγαπημένο τους σπορ. Ένα σπορ (φοροδιαφυγή) που έχει αρχαίες ρίζες. Κι όμως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι βρήκαν τη λύση. Οι Αθηναίοι π.χ. υποχρέωναν τους πλουσιότερους πολίτες να συμμετέχουν στις λειτουργίες της πόλης μέσω της βαριάς φορολογίας.

Οι κυριότερες λειτουργίες ήταν οι εξής:

1. Τριηραρχία. Η πιο δαπανηρή από όλες τις λειτουργίες. Οι "τριήραρχοι" αναλάμβαναν τη συντήρηση, τη φροντίδα ενός πλοίου, στρατολογώντας ή πληρώνοντας και το προσωπικό του. Οι τριήραρχοι μάλιστα συμμετείχαν και στις εκστρατείες, εγκαταλείποντας τις εργασίες τους.

2. Χορηγία. Η ανάληψη δηλαδή της δαπάνης για την εκπαίδευση και τον εφοδιασμό του "χορού" που θα μετείχε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της πολιτείας.

3. Γυμνασιαρχία. Αφορούσε τη διατροφή και εκγύμναση αθλητών που θα έπαιρναν μέρος στους αγώνες σε όλη τη χρονιά.

4. Εστίαση. Πραγματοποίηση δημοσίου γεύματος στους πολίτες σε περίοδο εορτών ή αγώνων.

5. Η αρχιθεωρία. Η αποστολή αθηναϊκής αντιπροσωπείας σε μια από τις μεγάλες πανελλήνιες εορτές ή σε ένα μαντείο.

6. Αρρηφορία. Ειδική δαπάνη που κατέβαλλαν οι γονείς των αρρηφόρων πλουσίων νεανίδων-θυγατέρων, για τα έξοδα συμμετοχής τους στην καλοκαιρινή γιορτή που γινόταν προς τιμή της θεάς Αθηνάς.

 

Εάν κάποιος από τους πλούσιους, ζητούσε την απαλλαγή του π.χ. από την τριηραρχία (έξοδα κατασκευής, συντήρησης), με την δικαιολογία ότι δεν είναι πλούσιος, τότε δικαιούνταν ο οποιοσδήποτε άλλος πολίτης να δηλώσει αποδοχή του αξιώματος, υπό τον όρο να ανταλλάξει την περιουσία του με την περιουσία του ενισταμένου. Η πράξη αυτή λεγόταν αντίδοσις. Η αντίδοση ίσχυε στην τριηραρχία, στη χορηγία, στην εστίαση και στη γυμνασιαρχία. Οι δημόσιες αυτές λειτουργίες ήταν ετήσιες και επομένως κάθε χρόνο γίνονταν αντιδόσεις. Με τον τρόπο αυτό κανείς πλούσιος δεν ήταν πρόθυμος να ζητήσει απαλλαγή από την τριηραρχία πχ, κινδυνεύοντας ν’ ανταλλάξει την περιουσία του με την περιουσία κάποιου, ο οποίος διέθετε μικρότερη από την δική του. Απλό και έξυπνο συνάμα.

Ο ενιστάμενος, αυτός δηλαδή που ζητούσε απαλλαγή, όφειλε να υποδείξει αυτόν που θεωρούσε πλουσιότερό του. Εάν ο τελευταίος αμφισβητούσε τον ισχυρισμό του ενισταμένου, ακολουθούσε δίκη. Στην αντίδοση περιλαμβάνονταν η ανταλλαγή όλης της περιουσίας, τα ζώα, οι δούλοι, οι αποκτήσεις, και τα χρήματα. Κατ’ εξαίρεση απαλλάσσονταν από την αντίδοση τα μεταλλεία ,οι κληρουχίες ,τα κοινωνικά δηλαδή, τα αδιαίρετα και οι περιουσίες που συνεπάγονται προσωποπαγείς υποχρεώσεις, όπως η διατροφή της μητρός.

Οι αρχαίοι λοιπόν το είχαν πιάσει το νόημα. Δεν πληρώνεις φόρο, θα ανταλλάξεις την περιουσία σου με αυτόν που πληρώνει για ένα χρόνο. Πληρώνεις, θα το αποδείξεις με την ενεργή συμμετοχή σου στις λειτουργίες της πόλης που αναλογούν στο εισόδημά σου. Χωρίς νέα μέτρα, έκτακτους φόρους κάθε χρόνο….

Οι νεοέλληνες από την άλλη αλλάζουμε το φορολογικό σύστημα κάθε χρόνο ανάλογα τις ορέξεις του εκάστοτε υπουργού και των φίλων του μεγαλοεκδοτών και μεγαλοεπιχειρηματιών. Μάλιστα αποτελεί και τη βασική προπαγάνδα των κομμάτων στον προεκλογικό τους αγώνα. Ο λαός μαγεμένος από τα «θα» και τις «φορολογικές ελαφρύνσεις» που του τάζουν, ξαναψηφίζει και ακολουθεί το δράμα και η διαμαρτυρία - κλάψα στην πλατεία με το ντέφι που βαράνε τα ΜΜΕ. Και μετά τη διαμαρτυρία, άραγμα στον καναπέ με μπύρα και ολίγη Τουρκιά για να μην ξεχνάμε τη μετάλλαξή μας….

Χορεύει η αρκούδα;

Χορεύει και φοράει και τούλι για να νοιώθει trendy και sexy….

 

Κείμενο  : ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ